Chleb Świętej Agaty
5 lutego, we wspomnienie św. Agaty, które w tym roku obchodziliśmy w niedziele w kościele parafialnym na obu Mszach Świętych poświęciliśmy sól, chleb i wodę. Za wstawiennictwem Świętej mają one chronić nas i nasze domostwa, mieszkania od niebezpieczeństw pożaru i od innych przeciwności. Poświęcony chleb matki ofiarują dzieciom, gdy te opuszczają dom rodzinny wyjeżdżając do szkoły lub na emigrację. Ma on ułatwić rozłąkę, ponieważ tęsknota za domem, niczym ogień, pali serca i św. Agata ma pomóc ten ogień ugasić. Po odczytaniu ewangelii Ks. Maciej, w krótkim słowie przybliżył wszystkim zebranym postać Św. Męczennicy i w nawiązaniu do oczytanego w V Niedzielę Zwykła Słowa Bożego odczytał znaczenie błogosławionych znaków. Jako wyznawcy Chrystusa, powinniśmy być tak jak święci solą ziemi. Bóg oczekuje od nas, że będziemy starali się być dobrzy jak chleb, umiejąc dzielić się z potrzebującymi tym co sami posiadamy. Wychodząc z kościoła, wszyscy chętni mogli zabrać ze sobą kawałeczek poświęconego chleba.
Według opisu męczeństwa Agata urodziła się w Katanii na Sycylii ok. 235 r. Po przyjęciu chrztu postanowiła poświęcić się Chrystusowi i żyć w dziewictwie. Jej wyjątkowa uroda zwróciła uwagę Kwincjana, namiestnika Sycylii. Zaproponował jej małżeństwo. Agata odmówiła, wzbudzając w odrzuconym senatorze nienawiść i pragnienie zemsty. Trwały wówczas prześladowania chrześcijan, zarządzone przez cesarza Decjusza. Kwincjan aresztował Agatę. Próbował ją zniesławić przez pozbawienie jej dziewiczej niewinności, dlatego oddał ją pod opiekę pewnej rozpustnej kobiety, imieniem Afrodyssa. Kiedy te zabiegi spełzły na niczym, namiestnik skazał Agatę na tortury, podczas których odcięto jej piersi. W tym czasie miasto nawiedziło trzęsienie ziemi, w którym zginęło wielu pogan. Przerażony namiestnik nakazał zaprzestać mąk, gdyż dostrzegł w tym karę Bożą. Ostatecznie Agata poniosła śmierć, rzucona na rozżarzone węgle, 5 lutego 251 r. Jej ciało chrześcijanie złożyli w bezpiecznym miejscu poza miastem.
Modlitwa błogosławieństwa:
Boże, Ty sprawiasz, że ziemia rodzi zboże, z którego człowiek pracą rąk przygotowuje chleb dla podtrzymania swego życia. Ty objawiłeś swoją dobroć ludowi wędrującemu przez pustynię i zsyłałeś mu mannę na pożywienie.
Twój Syn Jednorodzony nazwał siebie chlebem, który z nieba zstępuje i daje życie światu. Okazywał On swoją miłość, kiedy rozmnażał chleb na pustkowiu, aby nakarmić głodnych ludzi, a w dzień przed swoją męką dał uczniom na pokarm swoje Ciało pod postacią chleba.
Pobłogosław † ten chleb, który przynosimy dzisiaj ku czci świętej Agaty, dziewicy i męczennicy, i spraw za jej wstawiennictwem, abyśmy dzieląc się tym chlebem, byli dla siebie dobrzy i z wszystkimi ludźmi żyli w jedności.
Pobłogosław † także tę wodę, aby przechowywana w naszych domach, chroniła nas przed ogniem i wszelkim niebezpieczeństwem. Przez Chrystusa, Pana naszego.